Wednesday 20 June 2018

Im gonna miss the old you...

Muhammad Qayifi Ibyari.
Setahun lebih kita berkawan, too many memories, too many suka dan duka kita lalui bersama. Dan setelah sekian lama nya untuk beberapa hari sahaja genap setahun relationship kau dan pada tarikh yang sama juga is going to be your birthday! HAHHAHAHA ") Aku nak meratap tak guna dah, aku nak menangis cukup tersiksa dah sampai demam weh. Chill! Life must go on. Sepanjang cuti ni, terlalu banyak benda kau buat aku kecewa, sedih dan terluka. Bukan cuti sem kalini je, sebelum ni pun sama. First masa aku mula sayangkan kau, kau tiba2 lupa siapa aku, aku struggle buat kau ingat balik. Kali kedua, setiap kali aku nak bahagia dengan kau, tiba2 kau cakap "bila masa kita dalam hubungan?" kau tahu tak macam mana aku boleh termenung depan atm masa tu. Kali ketiga, kau kerja. Kerja sampai langsung takde masa untuk aku then kau pujuk.

Kau cakap "aku boleh layan kau, aku sentiasa ada dengan kau, aku dah tak kerja, aku ada masa untuk kau, we fix together" tapi tu semua dusta. Sakit aku, hari hari aku, makan minum aku, apa benda yang aku buat, kau tak pernah kisah pun sekarang ni. Kali keempat, cuti sem sebulan lebih. Kau tiba2 jadi lain, aku macam dah tak kenal siapa kau. Kau kata kau busy lesen, aku bagi masa tak nak serabutkan kau. Time tu dah nak jpj aku tetap support, and Alhamdulillah kau lulus. Sekejap je okay, lepastu kau marah aku. Kau kata aku tak faham kau. Kau busy melepak, yelah aku bagi masa jugak. Bila esok harinya aku tunggu, aku kejut kau pun aku kena marah. Kau kata kau mengantuk, kau penat. Setiap hari bangun nak dekat petang, bila petang aku harapkan kau dapat ws aku sekejap tapi tak juga. Kau masih busy dengan life kawan2 kau. Takpe, aku undur diri aku faham kan juga walaupun aku sakit. 

Masa raya, lagi lah dua tiga kali je kadang muncul dalam sehari. Taktahu lah busy apa, sampai sekarang raya ketujuh. Dan malam tadi, aku dah takboleh nak sabar lagi. Aku dah tak kenal Qasyifi yang sekarang, sangat jauh beza dengan yang dulu. Apa lagi yang aku boleh harapkan? Hari hari aku tunggu dia ws aku, hujung2 dia kata aku merimaskan. Sampai aku tekad nak pergi Puchong Ahad ni tapi tiba2 masalah lain pula datang. Setiap hari juga aku fikir nak beli hadiah apa lagi untuk anniversary dan birthday dia. Jujur aku cakap! Aku tak kisah dia tak layan aku ke apa, tapi aku tak dihargai langsung. Aku terasa ke sedih ke sentap dengan dia. Dia tak cari pun, dia tak pujuk pun. Jadi untuk apa aku sayangkan orang yang tak hargai aku.

Malam tadi aku ws dia panjang2, dia reply berapa kerat je. Dah nampak sangat dia pun sebenarnya tak kisah aku pergi. Everything aku buat tetap tak dipandang, tetap kata aku ni serabut. 

Cuma sekarang macam mana aku nak teruskan hidup aku ni? Kalau dulu masa dekat kolej, hari2 mesti dengan dia. Siang ke malam makan ke melepak ke mesti ada dia. Macam mana aku nak move on? Terlalu banyak kenangan, terlalu banyak suka duka bersama. Bukan tak sayang, tapi kalau dah dia layan aku macam ni untuk apa lagi aku stay. Aku sendiri taktahu kenapa dia tak tinggalkan aku je kalau dah macam ni. Dia tak sedar ke dia buat aku tersiksa? 

Kalau kau buka blog ni, kau baca semua ni. Aku nak kau tahu apa yang selama ni aku buat untuk kau. Aku tak kisah kau nak tuduh aku melayan ke apa, aku boleh bagi kau pisau untuk bunuh aku. Kau tuduh benda yang aku tak buat. Aku dah cuba jadi yang terbaik untuk kau tapi kau tetap pandang yang buruk tu jugak. Takpelah! Tak pernah aku sayangkan orang sampai macam ni. Aku kalau nak ada orang lain, aku tak terhegeh dekat kau. Aku tak beria buat macam2 untuk kau. Kau ingat lah nanti kalau aku dah tak ada untuk kau, kau usaha semua sendiri. Bukan aku tak sayang, aku sayang gila doh dkt kau ") tapi berpisah mungkin jalan yang terbaik. Bukan minta simpati, nak kau sedar diri, buka mata kau tu jangan jadi bodoh jangan jadi buta. Kau fikir lah dan renung2kan lah. Mana ada perempuan lain sanggup buang masa tunggu lelaki bodoh macam kau. Aku rindu kau yang dulu, aku tak nak berharap lagi dah. Nanti aku sendiri sakit.

Jaga diri yaa, aku pergi dulu....